vrijdag 9 november 2012

nvdd #169: de kwestie koelman

en ja, ook ik heb iets te melden over de kwestie ribberink/koelman/orban-de haas:

getraumatiseerde ouders wiens ongeloof, boosheid en immense verdriet bij het verlies van hun kind door jan en alleman wordt gebruikt om mooie sier mee te maken. knap hoe mensen uit een paar regels in een rouwadvertentie de zelfmoord van een jong iemand volledig kunnen verklaren. als leven en dood toch zo simpel waren...

een columnist die qua timing de plank vrij serieus misslaat (doel [het aanpakken van de bagger die met regelmaat uit de mond van orban komt] is gerechtvaardigd, vorm [knap gedaan; laten we wel wezen, het had zo door orban-de haas geschreven kunnen zijn] en inhoud zijn net op/over de rand, de ouders de ongelukkig gekozen kapstok).
en een haatzaaiende, intolerante, ongevoelige, homofobe, publiciteitsgeile heks die 't geen probleem vindt om te beledigen, te schofferen (bijv. naar jeanine hennis-plasschaert) en de meest verschrikkelijke en misselijkmakende dingen te zeggen, maar wel huilie huilie doet als ze een keer met gelijke munt terugbetaald wordt.

verder een hoop hypocriet gelul.

de ouders van die arme jongen wilden de discussie over pesten op gang helpen. aan de reacties naar aanleiding van de column van koelman te zien [zowel in de richting van koelman/metro als orban-de haas] is dat door een deel van het volk niet helemaal goed begrepen. wat een fijne mensen...

lees ook de wijze woorden van vriend klei.

zo. over tot de orde van de dag.