Column Désanne van Brederode 31 mei 2009toch?
Verantwoordingsdag
Hoewel het toch een vrij nieuw fenomeen is, klinkt het behaaglijk ouderwets: verantwoordingsdag. Bij het woord stel ik me echtparen voor, zittend aan de eettafel, onder lamplicht – de kinderen liggen al in bed. Tijd voor mevrouw om mijnheer het huishoudboekje te tonen, en een flinke verzameling kassabonnen. En dan maar verantwoording afleggen, gezellig. ‘Ja, die asperges waren duur, maar daar staat tegenover dat we de afgelopen winter veel vaker kool en bieten hebben gegeten dan in voorgaande jaren. Trouwens, die lippenstift had ik echt nodig.’
Nee, dan verantwoordingsdag nieuwe stijl: ‘Waarom kijk jij elke avond naar die stomme talkshows? Ik dacht dat jij dit jaar weer eens goede boeken zou gaan lezen, en van die cursus kunstgeschiedenis merk ik ook al niks. Toegegeven, ik neem drie keer per week een vette snack bij de lunch, daar komt dat buikje van, en als ik zeg dat ik ga zwemmen zit ik eigenlijk in de kroeg, dus moet ik niet zeuren. Nu nog een verantwoordinguurtje met de kinderen erbij? Kijkt Jordi echt geen porno meer op internet?’ Een nationale verantwoordingsdag lijkt me spannend. Die kan zelfs iets feestelijks krijgen, als je niet alleen zelf hoeft te biechten, maar ook anderen vrijmoedig de hemd van het lijf mag vragen.
Wat zou ik onze premier graag verantwoording horen afleggen, niet over het kabinetsbeleid, maar over zijn optreden in het openbaar. Ik schrik namelijk elke keer dat onze premier zich van zijn persoonlijke kant betoont. Zo was hij onlangs in het nieuws, bij een bezoek aan de Libelle-zomerweken. ‘Jawel’ zei een glunderende Balkenende ‘ik help ook veel in huis! Stofzuigen, grasmaaien.. de boodschappen doe ik soms ook…’ De dames joelden opgetogen. Ik werd er treurig van. Maakt dat een eerste man bijzonder, dat hij ook wel eens een wasje draait? Dat hij de breuk tussen de piepjonge Jan Smit en zijn Yolanthe openlijk betreurt? Betreur liever al diegenen die op diezelfde leeftijd trouwen, omdat dat zo perfect in de levensloopplanning past… Ik wil geen premier die als een kind zo blij over een racebaan zoeft. Die bij het Amerikaanse reliprogramma Hour of Power zegt dat het geloof hem steunt in zijn positivisme. Positivisme! Dat is een stroming in de filosofie die meent dat men alleen mag nadenken over harde feiten. Geen God, geen leven na de dood - niets wat niet natuurwetenschappelijk te bewijzen valt, mag meedoen: zelfs een uitspraak als ‘Wat een mooie blauwe lucht vandaag’ is al verkeerd, want wat mooi is, kan niemand objectief vaststellen. Wat Balkenende dus bedoelt is: optimisme. Zelfs van zijn moedertaal en de westerse denktraditie geen kaas gegeten. Maar daarvoor verantwoording afleggen? Ho maar. Echt, ik hoef geen premier die achteloos Nietzsche en Kierkegaard citeert, die van Beethoven en Schnittke houdt, van een glas zware rode wijn, waarbij hij grootste dromen droomt of met demonen worstelt – geen excentriekeling of een romantische visionair… Maar iets meer diepgang, iets meer hoogvliegen mag best. Helaas: De X-factor heeft tegenwoordig iedereen - die braaf op iedereen probeert te lijken.
[bron buitenhoftv.nl]